Paisatges domèstics
De la voluntad del cielo
Un altavoz abría el cielo. La gente de témpera sorbían nubes como refresco. Pegaba la sábana, engaño y presencia de un cuerpo, la marca en la piel de un recuerdo.
&
http://open.spotify.com/track/2SOkYOgTcj15zYTFzQT4Bg
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada
Entrada més recent
Entrada més antiga
Inici
Subscriure's a:
Comentaris del missatge (Atom)
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada